Ajar ilmu gender di sekolah
Subjek pendidikan seks yang dulunya mahu dilaksanakan di sekolah tiba-tiba senyap tanpa sebarang keputusan.
Ketika subjek itu dicadangkan akan dilaksanakan di sekolah, ramai pihak yang membantah dan menyalah tafsirkan pendidikan seks itu. Ada juga yang menganggap pengajaran subjek itu akan mendatangkan lebih banyak kesan negatif daripada positif kepada pelajar.
Namun, ada juga yang menganggap subjek itu sangat penting dan harus disampaikan kepada pelajar supaya mereka mempunyai ilmu mengenai seks yang halal.
Kini, subjek pendidikan seks itu muncul kembali, tetapi bukan di sekolah sebaliknya dilaksanakan dalam Program Latihan Khidmat Negara (PLKN) dan diubah menjadi pendidikan gender.
Pendidikan seks mahu diperkenalkan kepada peserta PLKN kerana mereka dikatakan matang dan menerima secara terbuka pembelajaran berkenaan.
Persoalannya, adalah wajar subjek pendidikan seks ini dilaksanakan dalam PLKN? Bagaimana dengan implikasi negatif tambahan pula seks sesuatu yang tabu kepada masyarakat timur? Adakah peserta PLKN boleh menerima pembelajaran itu dan memahaminya secara serius? Pensyarah Program Kaunseling, Universiti Sains Islam Malaysia (Usim), Prof Madya Dr Sapora Sipon, berkata pendidikan seks wajar dilaksanakan dalam PLKN daripada ia langsung tidak diajar kepada pelajar.
Bagaimanapun, katanya, subjek itu perlu disampaikan dengan cara yang betul supaya jangan memberi kesan yang negatif kepada pelajar.
"Saya menyokong cadangan itu dalam modul pembelajaran di PLKN, tetapi banyak perkara yang perlu dititikberatkan terutama masa dan individu yang mengajarnya.
"Pendidikan seks sangat meluas dan mempunyai peringkat-peringkat selain ia seharusnya dimulakan daripada awal.
"Saya bimbang pelajar tidak dapat maklumat yang mendalam dan ia mungkin mengelirukan mereka," katanya.
Beliau berpendapat pendidikan seks perlu diajar di peringkat sekolah lagi kerana elemen pendidikan seks ada pelbagai peringkat selain mempunyai enam tunjang penting.
"Enam tunjang itu ialah perkembangan manusia, perhubungan, perkahwinan dan keluarga, kemahiran kendiri, kesihatan dan tingkah laku seksual masyarakat serta budaya.
"Ia memerlukan masa yang panjang dan jika ia dilaksanakan dari sekolah, mereka mempunyai peluang menyesuaikan diri," katanya.
Selain itu, katanya, fasilitator yang menyampaikan subjek itu perlu mempunyai latihan secukupnya dalam pendidikan seks dan agama.
Walaupun pendidikan seks masih dalam cadangan, dalam Islam ia sudah dilaksanakan ibu bapa.
"Dalam Islam sendiri, pendidikan seks berlaku secara tidak formal di rumah. Contohnya, rumah keluarga Muslim mestilah mempunyai sekurang-kurangnya mempunyai tiga bilik iaitu satu untuk ibu bapa, anak lelaki dan perempuan.
"Di sekolah pula, ia sudah diajarkan melalui subjek Sains mengenai proses reproduksi pokok dan haiwan serta sedikit disentuh melalui manusia di peringkat rendah.
"Bagaimanapun, subjek Sains itu tidak membincang mengenai akhlak atau moral dalam hubungan seks termasuk keburukan seks di luar tabii.
"Begitu juga, Sains tidak memberitahu perlakuan seks tidak sihat yang menyebabkan penyakit kelamin atau mengandung anak luar nikah yang membawa kepada kes buang anak.
"Justeru, subjek pendidikan seks ini sangat penting kepada golongan muda terutama pelajar sekolah," katanya.
Mengulas mengenai kepentingan pendidikan seks, Dr Sapora berkata pendidikan seks adalah ilmu yang perlu dipelajari dan disampaikan kepada golongan muda terutama pelajar.
Ini kerana, jika ada ilmu dalam pendidikan seks, ia memberi banyak kebaikan dan boleh menyelamatkan pelajar daripada jenayah seksual.
"Remaja yang berusia antara 11 hingga 18 tahun adalah kelompok yang mengalami perkembangan dan perubahan fizikal serta emosi khasnya berkaitan seksual.
"Tanpa ilmu seks, mereka akan cenderung mendapatkan maklumat daripada sumber tidak rasmi dan kesannya, kes jenayah seksual, kehamilan bawah umur, jangkitan penyakit kelamin hingga kepada kes pembunuhan membabitkan pengguguran haram dan pembuangan anak," katanya.
Kebanyakan masyarakat yang membantah pelaksanaan subjek ini, katanya, kerana mereka takut pelajar menyalahgunakan ilmu berkenaan.
"Tetapi dengan penyampaian yang betul dan berdasarkan ilmu, perkara itu tidak akan berlaku.
"Pendidikan seks patut mengajar pelajar terhadap kepentingan asas emosi dan psikologi dalam seksualiti manusia secara semula jadi dan bukannya menerusi aspek fizikal. "Mereka juga perlu difahamkan bahawa asas kebahagiaan seksual wujud kualiti asas perkahwinan iaitu keintiman, kasih sayang dan komitmen," katanya.
Katanya, topik pendidikan seks juga mesti menegaskan bahawa remaja yang terjebak dalam seks secara kasual bukan hanya terdedah kepada kehamilan dan jangkitan penyakit kelamin, tetapi juga hilang kebolehan membina perhubungan kasih sayang apabila dewasa.
- METRO AHAD
Ketika subjek itu dicadangkan akan dilaksanakan di sekolah, ramai pihak yang membantah dan menyalah tafsirkan pendidikan seks itu. Ada juga yang menganggap pengajaran subjek itu akan mendatangkan lebih banyak kesan negatif daripada positif kepada pelajar.
Namun, ada juga yang menganggap subjek itu sangat penting dan harus disampaikan kepada pelajar supaya mereka mempunyai ilmu mengenai seks yang halal.
Kini, subjek pendidikan seks itu muncul kembali, tetapi bukan di sekolah sebaliknya dilaksanakan dalam Program Latihan Khidmat Negara (PLKN) dan diubah menjadi pendidikan gender.
Pendidikan seks mahu diperkenalkan kepada peserta PLKN kerana mereka dikatakan matang dan menerima secara terbuka pembelajaran berkenaan.
Persoalannya, adalah wajar subjek pendidikan seks ini dilaksanakan dalam PLKN? Bagaimana dengan implikasi negatif tambahan pula seks sesuatu yang tabu kepada masyarakat timur? Adakah peserta PLKN boleh menerima pembelajaran itu dan memahaminya secara serius? Pensyarah Program Kaunseling, Universiti Sains Islam Malaysia (Usim), Prof Madya Dr Sapora Sipon, berkata pendidikan seks wajar dilaksanakan dalam PLKN daripada ia langsung tidak diajar kepada pelajar.
Bagaimanapun, katanya, subjek itu perlu disampaikan dengan cara yang betul supaya jangan memberi kesan yang negatif kepada pelajar.
"Saya menyokong cadangan itu dalam modul pembelajaran di PLKN, tetapi banyak perkara yang perlu dititikberatkan terutama masa dan individu yang mengajarnya.
"Pendidikan seks sangat meluas dan mempunyai peringkat-peringkat selain ia seharusnya dimulakan daripada awal.
"Saya bimbang pelajar tidak dapat maklumat yang mendalam dan ia mungkin mengelirukan mereka," katanya.
Beliau berpendapat pendidikan seks perlu diajar di peringkat sekolah lagi kerana elemen pendidikan seks ada pelbagai peringkat selain mempunyai enam tunjang penting.
"Enam tunjang itu ialah perkembangan manusia, perhubungan, perkahwinan dan keluarga, kemahiran kendiri, kesihatan dan tingkah laku seksual masyarakat serta budaya.
"Ia memerlukan masa yang panjang dan jika ia dilaksanakan dari sekolah, mereka mempunyai peluang menyesuaikan diri," katanya.
Selain itu, katanya, fasilitator yang menyampaikan subjek itu perlu mempunyai latihan secukupnya dalam pendidikan seks dan agama.
Walaupun pendidikan seks masih dalam cadangan, dalam Islam ia sudah dilaksanakan ibu bapa.
"Dalam Islam sendiri, pendidikan seks berlaku secara tidak formal di rumah. Contohnya, rumah keluarga Muslim mestilah mempunyai sekurang-kurangnya mempunyai tiga bilik iaitu satu untuk ibu bapa, anak lelaki dan perempuan.
"Di sekolah pula, ia sudah diajarkan melalui subjek Sains mengenai proses reproduksi pokok dan haiwan serta sedikit disentuh melalui manusia di peringkat rendah.
"Bagaimanapun, subjek Sains itu tidak membincang mengenai akhlak atau moral dalam hubungan seks termasuk keburukan seks di luar tabii.
"Begitu juga, Sains tidak memberitahu perlakuan seks tidak sihat yang menyebabkan penyakit kelamin atau mengandung anak luar nikah yang membawa kepada kes buang anak.
"Justeru, subjek pendidikan seks ini sangat penting kepada golongan muda terutama pelajar sekolah," katanya.
Mengulas mengenai kepentingan pendidikan seks, Dr Sapora berkata pendidikan seks adalah ilmu yang perlu dipelajari dan disampaikan kepada golongan muda terutama pelajar.
Ini kerana, jika ada ilmu dalam pendidikan seks, ia memberi banyak kebaikan dan boleh menyelamatkan pelajar daripada jenayah seksual.
"Remaja yang berusia antara 11 hingga 18 tahun adalah kelompok yang mengalami perkembangan dan perubahan fizikal serta emosi khasnya berkaitan seksual.
"Tanpa ilmu seks, mereka akan cenderung mendapatkan maklumat daripada sumber tidak rasmi dan kesannya, kes jenayah seksual, kehamilan bawah umur, jangkitan penyakit kelamin hingga kepada kes pembunuhan membabitkan pengguguran haram dan pembuangan anak," katanya.
Kebanyakan masyarakat yang membantah pelaksanaan subjek ini, katanya, kerana mereka takut pelajar menyalahgunakan ilmu berkenaan.
"Tetapi dengan penyampaian yang betul dan berdasarkan ilmu, perkara itu tidak akan berlaku.
"Pendidikan seks patut mengajar pelajar terhadap kepentingan asas emosi dan psikologi dalam seksualiti manusia secara semula jadi dan bukannya menerusi aspek fizikal. "Mereka juga perlu difahamkan bahawa asas kebahagiaan seksual wujud kualiti asas perkahwinan iaitu keintiman, kasih sayang dan komitmen," katanya.
Katanya, topik pendidikan seks juga mesti menegaskan bahawa remaja yang terjebak dalam seks secara kasual bukan hanya terdedah kepada kehamilan dan jangkitan penyakit kelamin, tetapi juga hilang kebolehan membina perhubungan kasih sayang apabila dewasa.
- METRO AHAD
MOHD ADHA MOHD ZAIN (ADHA ZAIN)
Blogger Informasi
